اشتباهات انبياء

در مورد حضرت موسي، عليه‌السلام، كه شخصي را كشت، گفته مي‌شود كه اولاً هدف او نجات مظلومي بود كه جانش به خطر افتاده بود و دفاع از مظلوم نيز كار پسنديده‌اي است. ثانياً جمله‌ي «هذا من عمل الشيطان» كه در قرآن آمده‌است، مربوط به عمل خودش نبوده‌است؛ يعني او عمل خود را ناشي از القائات شيطان ندانسته‌است، بلكه سخن او اشاره به نزاع آن دو نفر بوده است؛ چنان كه امام رضا، عليه‌السلام، نيز در حديثي به همين نكته اشاره نموده‌اند. ثالثاً اين كه موسي، عليه‌السلام، اقرار به ظلم نفس‌كرده و به دنبال آن طلب مغفرت از خداوند نموده‌است، به‌علت ترك اولاي او بوده‌است؛ زيرا هر چند عمل او گناه نبود ولي چون قتل آن فرد قبطي در آينده براي او ايجاد ناراحتي مي‌كرد او نمي‌بايست مرتكب چنين بي‌احتياطي مي‌شد؛ چنان‌كه در آيات بعد نيز مي‌خوانيم كه موسي ، عليه‌السلام، نگران پيامدهاي اين حادثه بود. طوري‌که وارد شهر شد، در حالي كه ترسان بود و هر لحظه منتظرحادثه‌اي. با اين بيان معناي جمله‌ي «فاغفرلي» نيز اين است كه خدايا مرا از دشمنان مستور بدار تا بر من دسترسي پيدا نكنند (سوره ص) . پس قرآن نسبت گناه به حضرت موسي عليه السلام نداده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: